Het Leger des Heils wil tegemoetkomen aan de behoeften van hulp en bescherming van vrouwen in kwetsbare situaties. In veel landen zijn er centra die vrouwen opvangen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld, geïsoleerd zijn, zwanger zijn zonder steun, enz.
In het zuiden van Brussel heeft het Leger des Heils in België een opvanghuis met een capaciteit van 40 bedden, waar 14 moeders en 26 kinderen van 0 tot 6 jaar kunnen worden opgevangen. Met een team van opvoeders, maatschappelijk werkers, een psycholoog en twee personen die verantwoordelijk zijn voor het onderhoud, biedt dit huis onderdak aan moeders en kinderen die getroffen zijn door het leven.
Lynn Barbieux is al 24 jaar directrice en staat op het punt met pensioen te gaan. Ze getuigt:
«Toen ik als directeur van het Huis van Moeder en Kind arriveerde, besefte ik niet de immense taak en de vele uitdagingen die me te wachten stonden.»
Hoeveel persoonlijke gesprekken hebben geholpen om de wonden, de schrammen, de vernederingen en frustraties, schuldgevoelens van vrouwen, echtgenotes, partners, moeders te verzachten die heel hun leven lang zijn onderdrukt, gebroken, gekwetst. Hoeveel vrouwen, slachtoffers van fysiek, psychologisch geweld, moesten de beslissing nemen: vertrekken, vluchten, een toevluchtsoord vinden waar ze tot rust konden komen en in de eerste plaats sereniteit konden vinden, op een vredige plek, ver weg van onderdrukking, sarcasme en bedreigingen.
Sommige verhalen van deze moeders geven je kippenvel:
- Verlies van een baby door mishandeling;
- Verplichting tot abortus onder de invloed van een echtgenoot of partner zonder enig gewetensbezwaar.
Wat een ervaringen, wat een emotionele momenten hebben deze 24 jaar gekenmerkt.
Om uit hun situatie te komen, hebben sommige moeders hun toevlucht gezocht tot verslavingen zoals alcohol, drugs, het uitgangsleven, slechte vrienden.
Gedurende al die jaren hebben we moeders begeleid die, om een comfortabelere financiële toekomst te bereiken, zich hebben laten meeslepen in prostitutie: een ontmoeting om mee te beginnen, dan vriendelijkheid, interesse, vervolgens verleiding, geld, een eerste afspraak… en de moeder bevindt zich nog meer in de problemen, in een soort van menselijke slavernij. We hebben enkele situaties gehad waarin de moeder zich «gevangen» en «machteloos» voelt tegenover deze situatie waar ze moeilijk uit kan komen.
Het is een diepgaand en langdurig werk dat is gebaseerd op herhaalde gesprekken met de opvoeder, maatschappelijk werker, psycholoog en directie. Veel luisteren, empathie en vooral zorgzaamheid komen voort uit deze intieme momenten waarin de moeder zich in alle vertrouwen uitdrukt, haar zware last neerlegt en zich «welkom» voelt met al haar verdriet.
We nodigen de moeder uit om zich tot gespecialiseerde verenigingen te wenden voor hun problematiek. Het is essentieel dat de moeder zich niet veroordeeld voelt. Het is essentieel dat ze zich begrepen en geliefd voelt.
William Booth, methodistische dominee en stichter van het Leger des Heils, zei tijdens zijn laatste preek in mei 1912: 
- Zolang er nog vrouwen huilen, zal ik strijden.
- Zolang er nog kinderen honger lijden, zal ik strijden.
- Zolang er nog mannen naar de gevangenis gaan, erin en eruit, erin en eruit, zal ik strijden.
- Zolang er nog één verslaafde is, zolang er nog één meisje verloren op straat loopt, zal ik strijden.
- Zolang er nog één mens het licht van God niet heeft gezien, zal ik strijden, strijden tot het bittere eind.
Er is nog zoveel te doen gezien de enorme omvang van de taak!
Gedurende al die jaren in het Huis van Moeder en Kind heb ik geprobeerd te zaaien, soms op paden die klaar waren om het zaad te ontvangen, vaak op rotsachtige paden.
Tot slot wil ik twee verzen uit de Bijbel citeren:
-
«Wat een mens zaait, zal hij ook oogsten» (Galaten 6:7)
-
«Laten we niet moe worden om goed te doen, want te zijner tijd zullen we oogsten, als we het niet opgeven» (Galaten 6:9)
Lynn Barbieux
Directrice
