Johannes 20 :26 – 29
” Acht dagen later zaten Jezus’ leerlingen weer in het huis. Nu was Tomas erbij. Jezus kwam binnen, ook al waren de deuren dicht. Hij stond plotseling tussen hen in en zei: “Ik wens jullie vrede toe!” 27 Daarna zei Hij tegen Tomas: “Kijk naar mijn handen en voel ze met je vingers. Voel met je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.”
28 Tomas antwoordde Hem: “Mijn Heer en mijn God!”
29 Jezus zei tegen hem: “Geloof je pas nu je Mij hebt gezien? Wat is het heerlijk als mensen die Mij niet gezien hebben toch geloven!”
Geloof je onvoorwaardelijk, dogmatisch, in Jezus’ verrijzenis omdat het in de geloofsbelijdenis/doctrines staat, of geloof je omdat iets van Jezus je heeft geraakt ?
Tien van de twaalf discipelen waren aanwezig, opgesloten in een kamer, vol angst en twijfel. Judas en Thomas waren niet aanwezig.
Jezus verscheen voor hen, zei hen in vrede te zijn en toen ‘blies’ hij op hen.
Judas had zichzelf gedood en Thomas was alleen, waarschijnlijk te bang om naar buiten te gaan of gezien te worden, maar het is begrijpelijk dat hij twijfelde. Hij was niet bij de andere discipelen geweest en Jezus had niet op hem ‘geblazen’.
Je herinnert je misschien dat het leven aan Adam werd gegeven toen God de levensadem in zijn neus blies. (Gen. 2 v7)
Thomas geloofde pas toen Jezus voor hem stond en hem uitnodigde zijn wonden aan te raken. Pas toen was hij volledig overtuigd en toegewijd.
Sommige mensen zijn in staat het woord van God te geloven en te volgen, anderen moeten uitgetest en beproefd worden voordat zij de weg van het geloof bewandelen. Voor velen is het een mengeling van beide.
Maar het is pas wanneer Jezus op ons ‘ademt’ en wij de Heilige Geest ontvangen, dat wij worden zoals Hij.
Iemand zei eens: “Het is belangrijker op Christus te lijken dan christen te zijn”.
Ik nodig je uit om hier enkele momenten over te mediteren. Uw hand te reiken en Jezus met je geest aan te raken en Hem op je te laten ademen.
