Kapitein Michaël Druart en zijn vrouw zijn verantwoordelijk voor het gemeenschapscentrum in Luik. Toen hij in 2021 werd geconfronteerd met de overstromingen die de regio hebben verwoest, was hij niet alleen zeer betrokken bij de organisatie van de noodhulp, maar ook bij de follow-up van de slachtoffers op langere termijn. Toen er conflicten uitbraken aan de grenzen van Europa, voelde hij zich geroepen om zich met deze vluchtelingen bezig te houden.
Wanneer kreeg je de bevestiging dat je geroepen was om God en de mensheid te dienen via de missie in het Leger des Heils?
Ik leerde het Leger des Heils kennen toen ik 5 jaar oud was via de kinderkampen. Toen ik 15 was, voelde ik de drang om officier¹ te worden. De laatste jaren ben ik getraind in bestrijding en paraatheid bij rampen. Een nieuwe wending in mijn dienstbaarheid. Afgelopen juni ging ik naar Roemenië in het kader van een humanitair hulpproject voor Oekraïense gezinnen.
Wat denk je dat de woorden «vredestichters» betekenen?
Vredestichter is een taak waartoe wij als soldaat van het Leger des Heils geroepen zijn, om vrede te brengen en menselijk lijden te verlichten in de naam van Jezus.
Moet je opgeleid worden om een vredestichter te zijn?
Iedere christen moet er naar streven om een vredestichter te zijn. Daarvoor is persoonlijke training nodig, maar men moet zich ook laten begeleiden door God. Het vergt geduld, vriendelijkheid, goede communicatie met de hemelse Vader en de Heilige Geest die elk standpunt inspireren. Zoals in elke onderneming moet ieder detail van een actie zorgvuldig worden voorbereid. De vredestichter is gericht op zijn evenmens, gedreven en gemotiveerd door zijn geloof in Jezus Christus.
Is het makkelijk om je aan te passen aan steeds nieuwe missies?
Missies zijn nooit gemakkelijk in te schatten en vragen inspanningen om zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Als we op een humanitaire interventiemissie gaan, weten we nooit op voorhand wat ons te wachten staat. Je moet snel ageren maar tevens de tijden van stilstand accepteren. Ik herinner me een vrouw waaraan ik vroeg of ze was getrouwd. Ze bevestigde. Haar kinderen begonnen te huilen en de dochter zei: «Mama! Aanvaard toch dat papa vorige week gestorven is, de oorlog heeft hem gedood!” Deze momenten maken het moeilijk om de nodige afstand te bewaren. Het is akelig om die stilte te aanvaarden. Je enige verweer is om je hoofd tot God te wenden en te bidden voor deze familie.
Wat waren je eerste indrukken?
In de eerste uren heerst er een schijnbare rust met enkel de zorg over de families die berooid aankomen. Pas dan besef je dat je thuis zelf leeft in een wereld van overvloed en veiligheid. We staan machteloos tegenover deze chaos. Er is weinig troost voor de pijn van deze mensen die alles hebben verloren.
In hoeverre beschouw je het Leger des Heils als vredestichter?
Het doel van het Leger des Heils is niet om mensen te helpen zodat er nieuwe leden in haar organisatie bijkomen. Het Leger helpt hen omdat ze lijden. Het is een vredestichter omdat het zijn overtuiging niet probeert op te dringen. Waardigheid, waarden en cultuur van iedereen dragen we hoog in het vaandel.
Welke les(sen) kan je trekken uit uw tijd in dienst van de Oekraïners?
Ik zie het leven niet meer zoals vroeger. Ik ben nog steeds aan het bijleren. In welke situatie we ons ook bevinden, we kunnen onze angsten overwinnen omdat God ons bijstaat. Onze visie vanuit een vredig en veilig land strookt niet steeds met de ruwe werkelijkheid.
Interview door Christel Lecocq
