Geconfronteerd met de uitbraak van Covid19 was het noodzakelijk om regelingen te treffen en ons te reorganiseren om de voedselhulp voor de meest hulpbehoevenden voort te zetten. Maar hoe kunnen we zorgen voor voldoende maskers voor het personeel en de vrijwilligers?
Pas afgestudeerd in human resources – en op zoek naar een baan – heeft Johanna 
zich vol overgave over dit probleem gebogen. In de beginfase dacht ze alleen maar aan de bescherming van haar vader, die de leiding heeft over het korps Brussel-Centraal. Maar ze besefte al snel dat de behoefte veel groter was. Wie zorgt er voor de bescherming van mensen die op straat leven? Waar kunnen zij maskers vinden?
Johanna schuimde internet af op zoek naar tips en tests voor het maken van mondmaskers. En dit ondanks het feit dat ze nog nooit een naaimachine van dichtbij had gezien. Toen ze beslist had welk model met type 2 bescherming ze ging produceren, moest ze op zoek naar het gepaste materiaal. Na een eerste contact stemde een vriendelijke stoffenhandelaar in om zijn winkel uitzonderlijk voor dit project te openen. Zij had de tijd had om de nodige benodigdheden zelf te kiezen: stof, elastiek en garen, waarvan de handelaar een deel niet aanrekende.
Een klein bedrijfje van zes vrijwilligers maken momenteel 250 maskers. Ze worden verdeeld onder vrijwilligers en daklozen in precaire situaties. Deze maskers zijn zeer nuttig tijdens de periode met beperkingsmaatregelen en naar alle waarschijnlijkheid ook daarna. De maskers moeten worden gewassen, zodat ze hun effectiviteit kunnen behouden. Ook hier liet Johanna zich gaan in haar ideeën, want ze droomt al van een wasserette !
