De vastentijd is een tijd om terug te komen naar onze geestelijke wortels, voor velen is het een periode om terug te keren naar hun ‘redding’.
Ja, het is een tijd om opnieuw de waarheden die ons geloof vormen te bekijken, de sporen naar onze geboorte van het nieuwe leven in Christus te traceren.
Het is niet alleen maar een herinnering aan de dag van onze redding wanneer we neerknielden bij het kruis en om vergeving voor onze zonden vroegen en weer op stonden met een schoon hart en een nieuw leven.
Het is ook een tijd om terug te gaan naar reinheid, of trouw, of oprechtheid in de manier waarop we ons geloof beleven.
Onze levens worden gehavend en gekneusd. We glijden uit en vallen, we verliezen ons vertrouwen.
We kunnen verbitterd of verzwakt raken, ons geloof wordt op de proef gesteld en beschadigd.
Vastentijd geeft ons de gelegenheid om terug te keren naar ‘onze vader’.
In het verhaal van de Verloren zoon die weer thuiskomt…Lukas 15 vers 20, staat
« Toen hij nog ver weg was, zag zijn vader hem aankomen. Hij had medelijden met hem. »
Ja, we kunnen afdwalen en onszelf ver van huis vinden, van onze spirituele wortels.
De veertigdagentijd is een periode om na te denken waar we staan in ons geloof, in onze relatie met God.
Het is een tijd om ons geloof of de kwaliteit van onze toewijding terug te vinden.
Het geloof is zoals seizoenen, het verandert, het heeft een cyclus, maar is altijd in beweging zoals eb en vloed, bij elke cyclus worden we rijper.
De vastentijd is een tijd om berouw te tonen over wat we in ons geestelijk leven hebben verloren, vergeten of genegeerd.
De Veertigdagentijd is ook een gelegenheid om terug te krijgen wat we verloren, vergeten , of genegeerd hebben in onze spirituele reis zodat we weer verder kunnen gaan naar onze vader die op onze terugkeer wacht.
Toen hij nog ver weg was…en dit vind ik een fijne gedachte, liep Hij hem snel tegemoet, omhelsde hem en kuste hem.
In dit schilderij van Kirby Kendrick, is niets duidelijk gedefinieerd, alles vloeit in elkaar over. Zo is het ook tijdens onze spirituele reis, we leven in deze wereld, maar we horen er niet, maar de grens tussen ons geloofsleven en ons fysieke leven lijken te vervagen.
We zien de vaderfiguur die zijn zoon liefdevol verwelkomt en helpt, ver weg van zijn huis. Er is de familiehond, die misschien trouw vertegenwoordigt.
De vader en de zoon omhelzen elkaar, maar bevinden zich in de schaduw van de heuvel, met de belofte dat net om de bocht thuis is! De kleuren weerspiegelen hoop en vreugde.
Hosea 14 vers 2 en 3 zegt: “Ga weer terug naar je Heer God, Israël! Want je bent Hem ongehoorzaam geweest met alle slechte dingen die je doet. Vergeet niet wat ik heb gezegd. Zeg tegen je Heer God dat je verkeerd gedaan hebt. Vraag Hem of Hij je wil vergeven. Vraag Hem of Hij weer goed voor je wil zijn. Je woorden van spijt zullen zijn als offers waardoor je vergeving krijgt.
Gods zegen toegewenst.
Majoor Mike Stannett
Regionaal Officier
Lent is a time to come back to our spiritual roots, for many it is a time to revisit the time of their ‘salvation’.
Yes it is a time to revisit the truths that form our faith , to retrace our steps to the birth of our new life in Christ.
It’s is not just abut remembering the day of our salvation , as we knelt before the cross and asked forgiveness of our sins and to raise again with a clean heart and a new life.
It is a time also to return to purity , of faithfulness, of sincerity in how we live out our life of faith.
Our lives get battered and bruised. We slip and fall down, we loose confidence.
We can become hardened or weakened , our faith is tested and dented.
Lent gives us the opportunity to return back to ‘our father’.
In the story of The prodigal son who returns …Luke 15 v
“Even when he was still along way from home, his father took pity on him,”
Yes we can stray and find ourselves along way from home , from our spiritual roots .
Lent is a period to reflect where we are in our faith , in our relationship with the Lord,
It is a time to recover our faith or quality of devotion.
Faith is like seasons , it changes , goes in cycles , but always moving , ebbing and flowing , each cycle we grow more mature.
Lent is a time to repent , what we have lost , or have forgotten or ignore in our spiritual life
Lent is also an opportunity to recover what we have lost, or forgotten , or ignored in our spiritual journey ,
So that we can again move forward towards our father who is waiting for our return –
Even when he was still along way from home….. I like this, his father rushes out to meet him , to help him along the way to reach home.
In this painting by Kirby Kendrick ,
Nothing is clearly defined , everything blends together. So often our spiritual journey is like that , we live in this world, yet we are not of it , but the definition between our life of faith and our physical lives can seem to blur .
We see the father figure lovingly welcome and helping his son, well away from his home. There is the family dog, perhaps representing faithfulness .
The father and son are embracing yet are in the shadow of the hill, with the promise of just round the bend in the road is Home ! The colours reflecting hope and joy.
HOSEA 14 v2
Return to the Lord your God, and let this prayer be your offering to him. “ forgive all our sins and accept our prayer, and we will praise you we have promised “
