We leven in een wereld waar het Westen God is vergeten!
Zijn we gestopt met het zoeken naar de waarheid of naar een beter begrip van een dieper liggend leven? Wij bekeerde christenen hebben een bijzondere gevoeligheid ontwikkeld voor God, voor het geestelijk leven en voor zijn geestelijk koninkrijk.
We begrijpen de dualiteit van ons huidige bestaan, zowel fysiek als spiritueel. We zijn als twee kanten van dezelfde medaille, we hebben een fysiek/materieel leven en een spiritueel/eeuwig leven.
We accepteren dit, we erkennen het, maar we moeten allemaal evolueren om niet te stagneren, of terug te vallen, zodat we beter voorbereid zijn, maar ook trouwer zijn aan onze werkelijke aard.
De fysieke en spirituele aspecten van ons leven zijn intrinsiek verbonden, maar te onontwikkeld.
Paulus spreekt over de mens van vlees en bloed en de geestelijke mens.
De mensen die zich door hun ‘ik’ laten leiden, komen uiteindelijk uit bij de dood. Maar de mensen die zich door de Geest laten leiden, krijgen leven en vrede. 7 Mensen die zich door hun ‘ik’ laten leiden, doen precies het tegenovergestelde van wat God wil. Ze gedragen zich als vijanden van God. Want ze gehoorzamen niet aan de wet van God. Dat kunnen ze ook niet. 8 Daarom geniet God niet van zulke mensen.
Romeinen 8 : 6-8
Het woord van God is niet alleen een kwestie van gedrag, van toegestane of verboden handelingen… Het zijn ook niet alleen maar woorden van troost die beperkt zouden blijven tot “God houdt van je”.
Als we Zijn stem horen, moet die ons storen, ons doen nadenken over onze gedachten, ons gedrag, onze afhankelijkheid van de materiële wereld of de waarden die we nog steeds hoog in het vaandel hebben staan.
Hij openbaart ons door de Heilige Geest wat we nog niet hebben gerealiseerd.
Dan zijn er nog waarden, gedragingen, gedachten waarvan we weten dat ze vals of ongezond zijn, maar waaraan we ons hardnekkig vasthouden uit angst iets kostbaars of aangenaams te verliezen, iets dat onze levenskwaliteit, ons geluk zal verminderen… en dat daarom een gebrek in ons leven zou creëren.
Maar het is geen leegte… iets moet het vullen. Als je iets in je leven opgeeft dat je dierbaar is, maar dat geen waarde heeft voor je diepe spirituele leven, zoals zonde of verleiding, dan moet iets uit het spirituele rijk die leegte opvullen.
Het is hetzelfde principe als de parabool in Matheus 12 vers 43….
Als een duivelse geest uit een mens is weggejaagd, dwaalt die geest door droge, levenloze plaatsen rond om rust te vinden. Maar hij vindt geen rust. 44 Dan zegt hij: ‘Ik ga terug naar het huis waaruit ik ben weggejaagd.’ Als hij daar komt, ziet hij dat het leeg staat. Het is schoongeveegd en netjes opgeruimd. 45 Dan gaat hij zeven andere geesten zoeken die nog slechter zijn dan hijzelf. Samen gaan ze naar binnen en blijven er wonen. Dan wordt het met die persoon nog erger dan eerst. Zo zal het ook gaan met jullie. Want jullie zijn ongelovig en ongehoorzaam.”
Matheus 12:43-45
Het is deze overgangsperiode die we het meest vrezen, het kan pijnlijk en ongemakkelijk zijn, zowel fysiek als psychologisch. Het is de leugen die dwangmatig tot ons spreekt, deze afhankelijkheid die ons zoveel geeft (maar je in feite berooft van je ware ik) zal ons nog ongelukkiger maken.
Zoals we bij veel drugs- en alcoholverslaafden zien, bestaat het risico dat ze een tijdje ‘clean’ blijven en dan terugvallen, vaak onder slechtere omstandigheden dan voorheen. Hoewel dit een extreem voorbeeld is, is het hetzelfde principe.
Het opgeven van de zonde, slechte waarden, vooroordelen of verdraaide gedachten moet worden vervangen door iets positiefs, een nieuw begrip, een nieuwe perceptie van je leven en de betekenis ervan.
Mijn schoonmoeder, voor haar bekering, was een zware roker, het was door de tabak dat ze haar zenuwen kalmeerde. Zodra ze zich bekeerde, vond ze rust en stopte ze onmiddellijk met roken, zonder enige begeerte. Ze had iets superieur en comfortabeler gevonden. Haar angsten waren vervangen door vrede, door de aanwezigheid van Jezus in haar leven.
Dit geldt ook voor degenen onder ons die al “wedergeboren” zijn, we moeten voortdurend openstaan voor de leiding van de Heilige Geest, zodat Hij ons kan laten zien wat we nog moeten aanpassen, niet om redenen van uiterlijk of persoonlijke gerechtigheid, maar om te worden wat we echt bedoeld zijn te zijn. Om te onthullen wat er al in ons zit, maar misschien moet het worden verfijnd om het naar buiten te brengen.
Ja, we zijn zowel lichamelijk als geestelijk, net zoals we voortdurend aandacht moeten besteden aan de fysieke aspecten van het leven, aan lichaamsbeweging, voedsel, medicijnen, vermaak, moeten we ook voortdurend aandacht besteden aan onze spirituele aard.
Reinigen, zoeken, communiceren met de Heilige Geest, luisteren naar God, de Heer volgen zal ons onthullen wie we werkelijk zijn en waar we naartoe gaan.
We moeten de gebieden van schaduwen en duisternis aanpakken die onze visie op Gods geestelijke wereld, op onze ware aard, vertroebelen. Onze geesten zijn vertroebeld.
Er zijn lichtpuntjes, we vangen een glimp op van ons ware ik, zoals God het bedoeld heeft. We krijgen een voorproefje van de dingen die komen gaan en wat ze kunnen zijn, zelfs nu, alsof het heden deel uitmaakt van het eeuwige leven. Het is niet alleen om te komen, het is hier en nu, maar het is meestal verborgen en onopgemerkt.
Laten we in deze onzekere dagen niet vergeten dat we nu het eeuwige leven beleven, omdat we Gods uitnodiging voor een nieuw leven hebben ontvangen en aangenomen.
Gebed
Heer, we danken U voor dit nieuwe leven dat U ons heeft gegeven. Dat we opnieuw zijn geboren door Uw liefde voor ons.
Vergeef ons Heer, terwijl we worstelen om ons te ontdoen van de slechte gewoonten en valse gedachten die ons aan ons oude leven doen vastklampen.
Help ons om duidelijker te zien wie we werkelijk zijn, om uw gelijkenis in ons te zien en om iets van U in anderen te zien.
Help ons om niet zo afhankelijk te zijn van de fysieke wereld die onze spirituele ontwikkeling in de weg staat.
Help ons om deze wereld door Uw ogen te zien, maar ook om Uw eeuwige koninkrijk duidelijker te zien.
Amen.
