Gegroet iedereen! 
Waarom heb ik het leven gekregen?
Ik denk dat we de neiging hebben om het leven dat we hebben voor lief te nemen. Ik bedoel niet de levensstijl, ik bedoel het leven zelf.
Ik denk niet dat we zomaar op een plotse manier verschijnen, puur toevallig.
Er zit een doel achter onze verschijning, een reden om deze levenservaring te krijgen.
Het is als een geschenk, geschonken aan ons, om te ontvangen en te gebruiken en om te leven.
Alles wat we nodig hebben zoals, water, voedsel, gezelschap is voor ons voorzien .
Dus wat moeten we doen met dit geschenk, dit geschenk van het leven ?
Gebruiken we het om zoveel mogelijk te pakken, te stelen en te misbruiken om de drang ‘naar meer’ te vervullen ongeacht wie er nog meer wordt beroofd of misbruikt om het te krijgen?
Om een spoor van vernietiging achter te laten in ons kielzog? De grondstoffen van de planeet ontnemen, zo veel nemen waardoor er weinig overblijft om met anderen te delen
Vervuiling van het milieu in onze wanhopige behoefte aan meer en meer.
Vandaag hebben we de waarde van de oogst verloren, zelfs in deze periode van de pandemie is het op veel plaatsen moeilijk geweest om genoeg mensen te hebben om de oogst binnen te halen. Degenen die reageerden op oproepen voor arbeiders, gaven het na een dag of twee op omdat ze lichamelijk het werk niet aankonden.
Zelfs in normale tijden zijn we voor het werk op het land aangewezen op arbeidsmigranten, met name uit Oost-Europa, omdat onze eigen jongeren dit werk niet graag doen.
Hebben we ook het contact met de oogst verloren door niet te waarderen hoe het voedsel op onze tafels terechtkomt, omdat we niet meer betrokken zijn bij de productie ervan, we de tarwe niet zien groeien of we de dieren niet hoeven te voederen, of de zeeën niet bevissen of de kolen niet graven enz.?
Ik denk dat we het vaak niet waarderen zoals onze ouders, grootouders want hun leven en levensonderhoud hing hier van af.
Mijn grootvader was een eenvoudige man, hij groeide op in een oud dorp dat nauwelijks is veranderd sinds koning Hendrik het land heeft toegekend om een dorp te zijn dat in de behoeften van het Windsor kasteel voorzag.
Mijn grootvader werkte als jongeman op het land, ploegde met paard, zeiste de weide, zorgde voor de varkens, net als zijn vader en zijn vaders vader voor generaties lang.
De oogst was hun leven, en helemaal wanneer de oogst werd verzameld en veilig binnen was. Het was nog beter als het een goede oogst was, want een slechte oogst betekende dat ze in de winter hongerleden.
We hebben deze realiteit verloren, godzijdank vandaag, als er een slechte oogst is, merken we het nauwelijks, de prijzen kunnen een beetje omhoog gaan maar er is geen honger. Niet in ons deel van de wereld.
Deze dagen moeten we de oogst vieren door de productie ervan te waarderen en de betrokkenen te bedanken.
We hebben onlangs de gezondheidswerkers geprezen voor hun offers en harde werk, deze oogstperiode moeten we ook degenen prijzen die de oogst in al zijn vormen produceren.
God gaf ons het geschenk van het Leven, Hij geeft ons andere geschenken om ons leven in stand te houden, Hij geeft ons een wereld om ons leven te leven, maar we hebben ook verantwoordelijkheden. Om de geschenken die Hij ons heeft gegeven niet te verspillen, zoals een verwend kind met een speeltje of een gevoel van recht hebben op.
Het doel van onze levensgeschenk is God te kennen, Hem te dienen, lief te hebben en het eeuwige leven te ontvangen.
Bijbellezing
“Ook moeten jullie het oogstfeest vieren. Dat moeten jullie vieren wanneer jullie het eerste deel van de oogst van jullie akkers hebben binnen gehaald.”Exodus 23:16
“Als jullie de oogst van het land binnenhalen, mogen jullie de rand van het veld niet helemaal afmaaien. En wat van jullie oogst op de akker is blijven liggen, mogen jullie niet oprapen. Dat moeten jullie voor de arme mensen en de vreemdelingen laten liggen. Ik ben jullie HEER God.”Leviticus 23:22
Laat ons bidden
Lieve hemelse Vader,
We danken u voor het kostbare geschenk van het leven.
Dank u voor alles wat u ons biedt om ons leven te leven, om voor onze gezinnen te zorgen.
Zo vaak nemen we alles wat U ons geeft als vanzelfsprekend aan.
Vandaag willen we U onze waardering blijken voor alles wat U ons geeft.
Help ons om die waardering te laten zien, niet alleen in de woorden van onze gebeden, maar ook in de houding van ons hart, zodat we kunnen delen wat we hebben met anderen die niet zoveel hebben.
Leer ons als volk om anderen niet uit te buiten, om onze planeet niet te vernietigen door misbruik te maken van de geschenken die U ons geeft.
Help ons Vader om het evenwicht te waarderen dat nodig is om de hulpbronnen van deze aarde te delen met alle volkeren omwille van ons gemeenschappelijk welzijn.
In Jezus’ naam.
Amen
